به نقل از «مهر»

فناوری «کریسپر» ویروس ایدز را کشت!

تاریخ انتشار: ۲ فروردین ۱۴۰۳ | کد خبر: ۳۹۹۸۹۸۱۱

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از بی بی سی، فناوری کریسپر مانند یک قیچی در سطح مولکولی عمل می کند و دی ان ای را می برد تا بخش های نامناسب و تخریب شده آن را بتوان حذف یا غیرفعال کرد.

محققان امیدوارند درنهایت بتوانند ویروس را به طور کامل از بدن انسان حذف کنند، هرچند باید تحقیقات بیشتری انجام شود تا ایمنی و تاثیرگذاری فناوری جدید کنترل شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

داروهای فعلی برای درمان اچ آی وی می تواند پیشروی ویروس را متوقف کند ولی قادر به حذف آن نیستند. درهمین راستا گروهی از محققان دانشگاه آمستردام که این تحقیق را انجام داده اند، هنگام ارائه خلاصه ای از یافته های اولیه خود در یک کنفرانس پزشکی تاکید کردند پژوهش آنها فقط یک نمونه اولیه است و در آینده نزدیک به درمانی برای ایدز تبدیل نخواهد شد.

به نوشته ایندپندنت، گروهی از محققان به رهبری دکتر النا هررا کاریلو و تیمش در دانشگاه آمستردام UMC هلند با کمک فناوری کریسپر یک حمله کارآمد علیه ویروس در سلول های مختلف و اماکنی که ممکن است پنهان شده باشد، انجام دادند. آنها اعلام کردند: این یافته ها یک پیشرفت مهم در زمینه طراحی استراتژی درمان ایدز است.

اچ آی وی ممکن است انواع مختلفی از سلول ها و بافت های بدن را مبتلا کند و همچنین محققان به دنبال راهی برای هدف گرفتن ویروس در اماکنی هستند که به طور ناگهانی ظاهر می شود.

درپژوهش جدید محققان روی بخش هایی از ویروس تمرکز کردند که در تمام شاخه های شناخته شده اچ آی وی یکسان می ماند. به گفته آنها با کمک این روش طیف درمانی وسیعی تری ایجاد می شود که قادر به مقابله موثرتر با شاخه های مختلف اچ آی وی است.

محققان امیدوارند یک استراتژی برای ساختن سیستمی ایمن برای کاربردهای بالینی آینده بیابند و طی فرایند توسعه درمان ایدز به توازنی بین کارآمدی و ایمنی دست یابند.

دکتر جیمز دیکسون استادیار بخش فناوری های سلول بنیادی و ژن درمانی در دانشگاه ناتینگهام نیز با آنها هم عقیده است که یافته های مذکور باید تحت بررسی دقیق قرار گیرند.

کد خبر 6059553 شیوا سعیدی قوی اندام

منبع: مهر

کلیدواژه: مهندسی ژنتیک تحقیقات علمی ایدز فناوری نانو حاکمیت سایبری معاونت علمی فناوری و اقتصاد دانش بنیان ریاست جمهوری تحقیقات علمی شرکت دانش بنیان وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات نوآوری شرکت های دانش بنیان شرکت اسپیس ایکس هوش مصنوعی نانو ذرات صندوق نوآوری و شکوفایی روح الله دهقانی فیروزآبادی مرکز نوآوری و شتابدهی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۹۸۹۸۱۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

دانشمندان معمای حفره غول پیکر قطب جنوب را حل کردند

ایتنا - دانشمندان معمای چگونگی شکل‌گیری یک حفره بزرگ در یخ دریای قطب جنوب را که برای اولین بار در سال ۱۹۷۴ کشف شد حل کردند.
برای اولین بار در سال ۱۹۷۴ سوراخ نادری در آب بدون یخ، به نام پلی‌نیا polynya، کشف شد اما پس از مدتی تا سال‌های ۲۰۱۶ و ۲۰۱۷ ناپدید یا بسته شد. در سال ۲۰۱۷ باز شدن دوباره این سوراخ دانشمندان را مجبور کرد برای کشف حقیقت در مورد رمز و راز تشکیل این دهانه جستجو کنند.

به گزارش دیلی میل بریتانیا، محققان دانشگاه ساوتهمپتون دریافتند که علت آن در واقع ترکیبی از جریان‌های آب اقیانوس، بادها و افزایش سطح نمک در آب است که منجر به ذوب شدن یخ‌های دریا می‌شود.

دانشمندان این کشف را در دهه ۱۹۷۰ به نام کوه زیر آب در دریای ودل نامگذاری کردند.

پلی‌نیاها معمولاً در یخ‌های دریایی که در نواحی ساحلی قطب جنوب یافت می‌شوند، هر ساله تشکیل می‌شوند، اما برای آن‌ها غیرعادی است که صدها مایل دورتر در اقیانوس باز، جایی که دریا در عمق هزاران فوتی است، تشکیل شوند.

آدیتیا نارایانان، محقق فوق دکتری در دانشگاه ساوتهمپتون و محقق اصلی این مطالعه گفت: «پلی‌نیا مائودریس در دهه ۱۹۷۰ زمانی که ماهواره‌های سنجش از دور که می‌توانستند یخ دریا را بر فراز اقیانوس جنوبی ببینند برای اولین بار به فضا پرتاب شدند، کشف شد.

در طول زمستان‌های متوالی از سال ۱۹۷۴ تا ۱۹۷۶ ادامه یافت، و اقیانوس‌شناسان در آن زمان تصور می‌کردند که این یک رویداد سالانه خواهد بود، اما از دهه ۱۹۷۰، این اتفاق فقط به صورت پراکنده و برای دوره‌های کوتاه مدت رخ داده است.

آدیتیا افزود: «۲۰۱۷ اولین باری بود که از دهه ۱۹۷۰ چنین پلی‌نیای بزرگ و با عمر طولانی را در دریای ودل دیدیم.»

محققان با استفاده از نقشه‌های یخ دریا، داده‌های حیوانات دریایی برچسب‌گذاری‌شده و یک مدل اقیانوسی تولیدشده توسط کامپیوتر، چگونگی شکل‌گیری پلی‌نیا را تا این اندازه دور از ساحل کشف کردند.

نتایج نشان داد که جریان در حال حرکت در اطراف کوه Maud Rise در زیر آب در دریای Weddell، گرداب‌های متلاطم ایجاد می‌کند، یک جریان معکوس، که نمک را به سطح دریا منتقل می‌کند، فرآیندی به نام انتقال Ekman رخ می‌دهد آب با زاویه ۹۰ درجه نسبت به باد باعث می‌شود نمک با حرارت روی سطح مخلوط شود و یخ را ذوب کند.

آلبرتو ناورا گاراپاتو، نویسنده و استاد دانشگاه ساوتهمپتون، می‌گوید: «انتقال اکمن عنصر کلیدی گم شده‌ای بود که برای افزایش تعادل نمک و حفظ اختلاط نمک و گرما به سمت آب‌های سطحی ضروری بود.»

محققان حدس می‌زنند که طوفان‌های قطبی که از منطقه عبور می‌کنند می‌توانند باعث افزایش حمل و نقل اکمن شده و نمک بیشتری را به سطح زمین بیاورند، اما آن‌ها توضیح دادند که تحقیقاتشان قادر به تأیید این نظریه نیست.

اکنون محققان هشدار می‌دهند که polynya می‌تواند تأثیر منفی بر اقیانوس‌ها داشته باشد و به افزایش ۰.۳ اینچی سطح آب دریاها از سال ۲۰۲۲ تا ۲۰۲۳ کمک کند.